ERIC ABIDAL
Con esta nocicia queriamos mi compañero y yo hacer un pequeño reconocimiento a un gandisimo futbolista del fc Barcelona,Erik Abidal, el cual se tubo que someter a un tranplante de hígado; vamos a ver mas a fondo en que consiste esto:
Son diversos os motivos polos que o fígado dunha persoa adulta poida verse afectado ou danado ata tal punto que sexa necesario o seu transplante: cirrose, hepatite autoinmunitaria, coágulo de sangue na vea hepática (trombose), problemas co sistema de drenaxe do fígado, trastornos metabólicos do cobre ou do ferro...
¿PORQUE SE DESVANECEN LOS JUGADORES?
Con esta nocicia queriamos mi compañero y yo hacer un pequeño reconocimiento a un gandisimo futbolista del fc Barcelona,Erik Abidal, el cual se tubo que someter a un tranplante de hígado; vamos a ver mas a fondo en que consiste esto:
Son diversos os motivos polos que o fígado dunha persoa adulta poida verse afectado ou danado ata tal punto que sexa necesario o seu transplante: cirrose, hepatite autoinmunitaria, coágulo de sangue na vea hepática (trombose), problemas co sistema de drenaxe do fígado, trastornos metabólicos do cobre ou do ferro...
Á hora de intervir, existen riscos para o paciente tanto coa anestesia coma na propia cirurxía. Ademais, como o paciente se ve obrigado a tomar medicamentos que inhiben o sistema inmunitario para previr o rexeitamento do órgano transplantado, poden xurdir complicacións tales como: diarrea, secreción, febre ou ictericia, entre outros.
O proceso previo á operación é longo e incómodo, con numerosas análises, revisións, exames e avaliacións médicas. Ademais, durante ese período de tempo, o paciente verase privado de cometer excesos.
Finalmente, tras a operación, o paciente permanece ingresado no hospital entre 3 e 7 días e posteriormente un longo proceso de rehabilitación, con análise de sangue durante 1-2 meses e revisións e radiografías durante moitos anos.
ERIK ABIDAL
¿PORQUE SE DESVANECEN LOS JUGADORES?
O 90% dos casos de morte súbita en deportistas de alto rendemento son debido a enfermidades hereditarias do músculo cardíaco ou das canles eléctricas do corazón que non foran diagnosticadas. O paradoxo consiste en que o deporte per se non é a causa da morte fulminante, pero actúa como factor desencadeante. O futbol e o ciclismo son as dúas modalidades deportivas nas que se producen máis casos demuerte súbita.
Arritmias de familia
Os casos recentes de diferentes futbolistas que sufriron paros cardíacos en pleno partido ten unha orixe común. Trátase dunha arritmia ventricular hereditaria, que pode conducir a unha fibrilación ventricular, o que pode desencadear un paro cardíaco e eventualmente a morte por falta de osíxeno, o que se coñece como encefalopatía postanóxica.
A enfermidade do músculo cardíaco responsable da morte súbita con maior frecuencia en Europa é a displasia arritmogénica do ventrículo dereito, mentres que en Estados Unidos é a cardiomiopatíahipertrófica. Noutros casos, vincúlase con enfermidades das canles iónicas: síndrome de Brugada, unha arritmia hereditaria que provoca un latexo tan rápido nos ventrículos, que o sangue non pode circular con eficiencia; síndrome de QT curto e longo, debido a unha anormalidade estrutural nas canles do corazón, responsables da transmisión do impulso eléctrico.
A particularidade destas enfermidades é que, se ben se nace xa cos xenes que as transmiten, pode non desenvolverse ata a adolescencia ou a idade de adulto novo, e é debido a isto polo que doadamente moitos deportistas que as sofren non foron diagnosticados.
Danos colaterais
O nódulo sinusual é o encargado de enviar os impulsos eléctricos que provocan os latexos que levan o sangue. Cando por algún problema cardíaco o nódulo sinusal deixa de funcionar de xeito regular o corazón pode sufrir unha fibrilación ventricular, trastorno que impide un bombeo de sangue normal.
A fibrilación non tratada remata como un paro cardíaco e complicarse máis, pois Ao non circular o sangue, o osíxeno non chega ao cerebro. Con só 10 segundos sen osíxeno, a persoa perde o coñecemento e pode producirse a morte súbita por encefalopatía postanóxica, lesión irreversible de estruturas cerebrais.
Arritmias de familia
Os casos recentes de diferentes futbolistas que sufriron paros cardíacos en pleno partido ten unha orixe común. Trátase dunha arritmia ventricular hereditaria, que pode conducir a unha fibrilación ventricular, o que pode desencadear un paro cardíaco e eventualmente a morte por falta de osíxeno, o que se coñece como encefalopatía postanóxica.
A enfermidade do músculo cardíaco responsable da morte súbita con maior frecuencia en Europa é a displasia arritmogénica do ventrículo dereito, mentres que en Estados Unidos é a cardiomiopatíahipertrófica. Noutros casos, vincúlase con enfermidades das canles iónicas: síndrome de Brugada, unha arritmia hereditaria que provoca un latexo tan rápido nos ventrículos, que o sangue non pode circular con eficiencia; síndrome de QT curto e longo, debido a unha anormalidade estrutural nas canles do corazón, responsables da transmisión do impulso eléctrico.
A particularidade destas enfermidades é que, se ben se nace xa cos xenes que as transmiten, pode non desenvolverse ata a adolescencia ou a idade de adulto novo, e é debido a isto polo que doadamente moitos deportistas que as sofren non foron diagnosticados.
Danos colaterais
O nódulo sinusual é o encargado de enviar os impulsos eléctricos que provocan os latexos que levan o sangue. Cando por algún problema cardíaco o nódulo sinusal deixa de funcionar de xeito regular o corazón pode sufrir unha fibrilación ventricular, trastorno que impide un bombeo de sangue normal.
A fibrilación non tratada remata como un paro cardíaco e complicarse máis, pois Ao non circular o sangue, o osíxeno non chega ao cerebro. Con só 10 segundos sen osíxeno, a persoa perde o coñecemento e pode producirse a morte súbita por encefalopatía postanóxica, lesión irreversible de estruturas cerebrais.
Tipos de cardiopatías
+ A miocardiopatía hipertrófica é unha enfermidade do músculo do corazón que se caracteriza polo aumento do grosor das súas paredes.
+ Na miocardiopatía dilatada, o corazón debilítase e dilátase impedindo o bombeo de sangue de xeito eficiente. É a forma máis común de miocardiopatía.
+ A displasia arritmogénica do ventrículo dereito consiste na substitución do miocardio que involucra caracteristicamente ao ventrículo dereito por tecido cicatricial e adiposa. A corrente eléctrica que circula polo corazón vese afectada producindo latexos arrítmicos. En 2009 o futbolista do Sevilla Antonio Puertaesvaeceuse subitamente no campo debido a esta arritmia conxénita e faleceu tres días despois no hospital.
Vou subir un par de videos de esta morete subita de un par de xogadores do futbol español que marcaron ou deixaron huella neste futbol.Para a miña opinion a uefa debería ter mais cnta de esto pois esto sucede cada vez mais.
ANTONIO PUERTA.
DANI JARQUE
RUBIO & CASTRO
O FÚTBOL
O fútbol (do inglés británico football), tamén chamado balompé (coñecido como soccer en EE. UU.), é un deporte de equipo xogado entre dous conxuntos de 11 xogadores cada un e catro árbitros que se ocupan de que as normas se cumpran correctamente. É amplamente considerado o deporte máis popular do mundo, pois participan nel uns 270 millóns de persoas. Xógase nun campo rectangular de céspede, cunha meta ou portaría a cada lado do campo. O obxectivo do xogo é desprazar unha pelota a través do campo para tentar situala dentro da meta contraria, acción que se denomina gol. O equipo que marque máis goles ao cabo do partido é o que resulta gañador.O BALONCESTO
O baloncesto é un deporte colectivo inventado en 1891 polo profesor de Educación Física James Naismith, na Asociación Cristiá de Mozos de Springfield, EUA. Cada un dos dous equipos está formado por cinco xogadores. Ten como obxectivo pasar a pelota por dentro dunha cesta colocada nas extremidades da pista. Actualmente pode xogarse tamén en pistas ao ar libre. Neste deporte pódense facer os cambios de xogadores que o adestrador estime necesarios. As posicións máis comúns dos xogadores son: base, escolta, aleiro, ala-pivot e pivo (pivot). O xogador máis importante é o base, xa que ten a función de dirixir o xogo.Os peores xogos olimpicos
Os atletas conforme ían chegando á capital francesa, atopáronse con todo tipo de problemas, sen recepción, sen aloxamentos, sen calendarios de competicións, sen orde de probas, sen recintos para adestrar, apenas información pública, e o peor de todo, sen saber exactamente onde e en que localidades estaban situados os recintos deportivos nos que presuntamente, tiñan que actuar.
Ver deambular polos bulevares de París a moitas delegacións perdidas, sen saber onde ir nin vir, era todo un lamentable suceso. Este auténtico barullo, organizativo que sen dúbida mereceu, o cualificativo que lle outorgou o presidente do CIO barón Pierre de Coubertín anos máis tarde, ao consideralos como os ?Peores xogos da historia olímpica?, frase que até hoxe, ninguén tentase desmentir.
Os primeiros XogosOlimpicos en España
Xogos Olímpicos de 1992 (oficialmente coñecidos como Xogos da Olimpíada XXV) foron realizadas en Barcelona, España, entre o 25 de xullo e o 09 de agosto de 1992, aínda que o torneo de fútbol comezou o 24 de xullo. 9.356 atletas (6.652 homes e 2.704 mulleres) de 169 países competindo en 28 deportes e 257 especialidades. Tras a súa conclusión, os IX Xogos Paraolímpicos, realizadas entre o 3 e o 14 de setembro. Un total de 169 comités nacionais, sendo por primeira vez desde Múnic, en 1972, onde non houbo boicot de ningun país. Foi tamén a última edición na que o ex-repúblicas que compoñían a Unión Soviética participou baixo a mesma bandeira, neste caso, a bandeira olímpica, e baixo o mesmo nome que o Equipo Unificado. Mentres as repúblicas bálticas Estonia, Letonia e Lituania fixo e países como independente por primeira vez desde 1936.
Rubio Castro
Os primeiros xogos olimpicos
Os Xogos Olímpicos de Atenas 1896, oficialmente coñecidos como Xogos da Olimpíada I, foron realizados en Atenas, Grecia, entre o 6 e o 15 de abril de 1896. 241 atletas participaron no masculino-sen participación feminina, había catorce países que competiron en 43 competicións en nove modalidades. Esas foron a primeiras Olimpíadas da era moderna.
A pesar dos moitos obstáculos e contratempos os Xogos Olímpicos de 1896 foron recoñecidos como un gran éxito. Tivo a maior participación internacional nun evento deportivo, ata a data. Panathinaikos Stadium, que foi a primeira etapa importante do mundo, foi superada a súa capacidade coa maior multitude que se reunira para asistir a un evento nunca visto. O destaque para os gregos foi a vitoria da súa compatriota Spiridon Louis en maratón. O rival máis exitoso foi o alemán Carl loitador e o ginasta Schuhmann, que gañou catro medallas de ouro.
Desde entón, cada catro anos, atletas de todos os países se reúnen para competir uns contra os outros. Só as grandes guerras do século XX impediron a realización dos Xogos Olímpicos, pero o concluir continuou a tradición. Grecia recibiu os Xogos Olímpicos en 2004.
Modalidades * Atletismo
* Ciclismo
* Fencing ( Esgrima)
* Ximnasia
* Halterofilismo
* Loita
* Natación
* Tenis
* Tiro
O deporte
A evolución das máquinas utilizados polos deprtistas
A evolución dos distintos deportes
As substancias utilizadas para mellorar os rendementos
E moitos outros temas relacionados co deporte que iremos tratando durante o curso e iremos comentando en diferentes entradas.
Un saludo e grazas pola vosa visita.
O fútbol (do inglés británico football), tamén chamado balompé (coñecido como soccer en EE. UU.), é un deporte de equipo xogado entre dous conxuntos de 11 xogadores cada un e catro árbitros que se ocupan de que as normas se cumpran correctamente. É amplamente considerado o deporte máis popular do mundo, pois participan nel uns 270 millóns de persoas. Xógase nun campo rectangular de céspede, cunha meta ou portaría a cada lado do campo. O obxectivo do xogo é desprazar unha pelota a través do campo para tentar situala dentro da meta contraria, acción que se denomina gol. O equipo que marque máis goles ao cabo do partido é o que resulta gañador.