Traballos para o periodico

OS MELLORES XOGOS OLIMPICOS (Barcelona 92)


Durante os Xogos batéronse un total de 32 marcas mundiais e 73 olímpicos. O Equipo Unificado encabezou o medalleiro e o país anfitrión logrou trece medallas de ouro cando en toda a súa historia tan só lograra catro. Tras a finalización dos Xogos o entón presidente do COI, Juan Antonio Samaranch, considerou que os de Barcelona foran os mellores Xogos Olímpicos da historia até ese momento.

RUBIO & CASTRO


XOGOS OLÍMPICOS MEXICO (malos por culpa da altitude)
Era obvio que o COI, ao conferir a sede a México, non pensaba que a súa altitude puidese danar a saúde dos participantes.
Se os atletas teñen que amoldarse en seis ou oito días a unha altura de máis de dous mil metros van caer como moscas! Non debe un deixarse influenciar pola propaganda dos mexicanos, que naturalmente están a pór á súa cidade polas nubes
Os Xogos Olímpicos da Cidade de México atópanse seriamente ameazados. Deportistas de moitos países europeos foron convidados á Cidade de México para participar nunha especie de Olimpíada de ensaio. Todos regresaron dicindo: É un escándalo que se confiou a México ser anfitrión dos Xogos Olímpicos! Necesitaríase estar alí sequera medio ano antes de poder afacerse ao aire pobre en osíxeno...Poríase en perigo a vida se se trata de bater marcas.
Ninguén espere que rompan marcas nos Xogos de México, nas probas de medio fondo e fondo, nas carreiras a pé e en natación. 

O COI tivo a firme convicción de que a altitude non podía ser tan perigosa se na Cidade de México vivían tranquilamente máis de 6 millóns de habitantes e que visitaban anualmente máis dun millón de turistas.

 RUBIO & CASTRO
O QUECEMENTO GLOBAL
Al gore( ex vicepresidente dos estados Unidos) tras grandes viaxes e documentarse ben produciu este documental sobre o quecemento global.


RUBIO & CASTRO

              XOGOS OLIMPICOS PEKIN



Os Xogos Olímpicos de Pequín 2008 convertéronse no evento máis custoso da historia olímpica, alcanzando un custo que superaría os 44.000 millóns de dólares, case triplicando o orzamento final do seu antecesor, os Xogos Olímpicos de Atenas 2004.

Como ocorreu en eventos anteriores, a organización deste evento enfrontou problemas de carácter político e ideolóxico desde a súa elección, o 13 de xullo de 2001. Xunto ás críticas respecto dos problemas de contaminación atmosférica que posuía a cidade sede, as acusacións de violacións aos dereitos humanosrégimen chinés por unha banda importante da comunidade internacional provocaron diversas manifestacións, que ata afectaron o percorrido do facho olímpico. Doutra banda, outra parte importante da comunidade internacional chamou a non mesturar os problemas políticos co deporte. O goberno chinés pola súa banda, denunciou a intencionalidade política-ideolóxica dalgúns países e organizacións occidentais ao momento de tratar a cuestión dos dereitos humanos, sostendo que en realidade buscan atacar o sistema comunista polo que se guía a República Popular China.Finalmente, e a pesar de que algúns funcionarios anunciaran un posible boicot,este non se realizou, asistindo ata a delegación de China Taipei, representante da República de China, entidade non recoñecida pola República Popular China.


RUBIO & CASTRO


Relación do medio ambiente e deporte
     En medio a eses estrés ambientais deporte cada vez máis preto de todo verde. Podemos incluír moitos factores que poden estar influenciando unha relación cada vez maior entre o medio ambiente e ao deporte, destacándose:- O maior fluxo de poboación en estado salvaxe.- A crise da cidade moderna.- A importancia do lecer activo.- O desenvolvemento do concepto de ecoloxía deportes.- O aumento dos medios para o desenvolvemento da educación ambiental.- Accesibilidade ao deporte no entorno natural de toda a poboación.- A protección de áreas naturais, que regula o uso e goce destes.- E unha proliferación de actividades no contorno natural cunha gran profesional e comercial.A unión do medio ambiente e para o deporte comeza a tomar o centro do escenario na chamada civilización do ocio. Pero a idea de lecer cambiou ao longo dos séculos, tanto no sentido cuantitativo e cualitativo. Hoxe levamos o concepto de lecer, como expreso por Dumazeider (1972), como o tempo libre dedicado á diversión, descanso e desenvolvemento formativo. O deporte como unha actividade de lecer chegou a ser cada vez máis importante no ránking de actividades no lecer e como mostran os numerosos estudos que atoparon no escenario nacional (García Ferrando, 1997). Ao mesmo tempo o interese en todo o relacionado coa natureza é un feito. A simbiose entre estas dúas tendencias leva a actividades deportivas crecente no contorno natural e actividades recreativas. A poboación non está satisfeita coas actividades no pasivo natural (descanso, ...), observación tamén queren realizar actividades que implican un coñecemento práctico do medio. E asistimos a proliferación dunha variedade de actividades únicas que os practicantes se espertar sensacións e experiencias únicas: hidrobob, rafting, bungee jumping ... e así por diante. E como parte do concepto de lecer activo a finais do século.
Nese desenvolvemento teórico, debemos notar tamén a ecoloxía termos e deporte está achegando. Esta unidade terminolóxica aparece no Dicionario de Ciencias do Deporte (1992), que define os deportes ecoloxía como unha implementación optimizada de instalacións deportivas, xogo e lecer no ecosistema local e do estudo das inter-relacións entre o atleta eo os factores naturais e antrópicos do medio ambiente.
Tamén Olabuénega (2001: 25) destaca a importancia ecolóxica do deporte como o tipo de deporte ou forma de deporte. O autor define esta tendencia como "tipo de deporte, ademais do turismo ou masa do gran eventos deportivos (Xogos Olímpicos, deportes con pelota e pelota) que se relaciona a unha experiencia persoal coa natureza. Un sentimento que se fai cada vez máis vital para as poboacións urbanas atormentado polo conxestionamento de tráfico, ruído e contaminación atmosférica que os levou a unha aspiración colectiva cada vez máis xeneralizada: a calidade media do medio ambiente " . A unión destes dous termos é síntoma evidente da importancia no novo século será a relación entre deporte e medio ambiente.E así o contorno natural ofrece unha estrutura ideal para o desenvolvemento físico e psicolóxico ampla. A tempada de vacacións, o período de liberdade e natureza, coa praia e as montañas máis símbolos convencionais. A natureza é a mellor estrutura para o desenvolvemento de actividades recreativas que romper o mundo mecanizado e urbanizada, pero a realidade amosa que explotan e pillaxe, a el sen piedade, buscando intereses de lucro, moitas veces egoísta ou puntos de venda. Moda e publicidade inundación das praias con plásticos, botellas, papel ... Agora mesmo estamos grandes cidades nestes lugares para ver que aquí máis que nunca fai-se negocio de entretemento. Por esta razón, é desexable desenvolver normas para a protección de áreas naturais e regulamentos para o uso e goce destes. Esta tarefa debe ser unha tarefa prioritaria dos gobernos e, en xeral, a todos os cidadáns.


Rubio & Castro 



Estudos experimentais sobre as reaccións da época do corpo (elevación vertical sobre o nivel do mar), remóntanse só o século XIX.

A diminución nos niveis de temperatura, osíxeno e presión asociados con altitude elevada pode causar problemas, mesmo en persoas con excelente condición física. A diminución da presión e os niveis de osíxeno afectan o corpo, reducindo os niveis de osíxeno no sangue. Isto pode producir o chamado "mal da montaña", caracterizada por náuseas, dores de cabeza, debilidade, Hiperventilação, insomnio e letargo das reaccións. Durante a subida ás alturas, os efectos fisiolóxicos producidos pola diminución progresiva da presión barométrica diminuíu o contido de osíxeno alvéolo-capilar do sangue e, finalmente, a súa dispoñibilidade nos tecidos. Como resultado, ela afecta todas as actividades humanas realizadas nestas condicións e, dependendo da altitude alcanzada, é expresado como un descenso no desempeño físico e intelectual e alteracións na esfera emocional. Exposición a estes factores ambientais supón un desafío á fisioloxía humana normal do individuo adulto, o home ten unha gran capacidade de adaptarse e tratar con condicións extremas conseguida por modificar o seu propio comportamento, cambiando o ambiente externo no seu contorno inmediato ou modificación do seu ambiente interno a través de adaptacións metabólicas e fisiolóxicas, pero ten que pagar un custo en homeostase fisiolóxica, as consecuencias fisiopatológica poden ser efectos graves para a saúde. O individuo que sobe desde o nivel do mar a primeira hora, especialmente nas primeiras 48 horas, feble tolerancia poden desenvolver altura, que van desde un leve malestar, como dor de cabeza, insomnio, trastornos gastrointestinais, mareo e fatiga, que pode a ser incapacitante para realizar actividades diarias, ou imaxes poden ter máis graves con risco de vida, tales como edema pulmonar e edema cerebral.

Ecuador, un país de diversas rexións xeográficas que van desde cidades como Quito, a 2.840 m. alta, praias Esmeraldas como do nivel do mar, ten unha gran diversidade climática tamén inclúe climas secos e fríos, así como outras moi quentes e húmidos. Estas consideracións apuntan á existencia de condicións ambientais moi diferentes unhas das outras e esixindo o atleta bioadaptativas respostas necesarias para a boa execución de actividades físicas. É esencial que os nenos ecuatorianas que viven a nivel de mar que practican varios deportes, incluíndo ximnasia, son sometidas a un proceso de preparación que garante a altura correspondente adaptación fisiolóxica para estas novas condicións, o que pode ser escenario de algúns eventos deportivos, porque se non, eles estarían en desvantaxe na orde competitiva con equipos similares compostos por atletas de nenos que viven en zonas de altitude media e alta.

Esta situación se reflectiu nos resultados desfavorables do nivel de Ximnasia Artística equipo 7 de Manabí, ante equipos deportivos de residentes durante o Campionato Nacional do Neno, en que o equipo competiu só 24 horas despois chegada en Quito cidade en que o evento, localizado na rexión andina de 2.840 m. no nivel do mar.

Esta investigación ten por obxectivo avaliar as consecuencias de non adaptación á altura do equipo de ximnasia artística dos resultados obtidos no neno Campionato Nacional, realizado no Ecuador en 2006.